Gładź gipsowa jest tanim i łatwym do użytkowania materiałem budowlanym o niezwykłej efektywności krycia nierówności. Jej użycie pozwala na uzyskanie we wnętrzach gładkich powierzchni sufitów oraz ścian. Używane najczęściej do przeprowadzania kosmetyki chropowatych tynków a także niwelowania nierówności podłoża. Pozwala na stosunkowo szybkie i przy nakładzie niewygórowanych kosztów, uzyskanie  estetycznych gładkich powierzchni pod ostateczne dekoracyjne malowanie lub tapetowanie.

Rodzaje gładzi gipsowych

Gładź gipsowa jest najstarszą z użytkowanych obecnie gładzi szpachlowych, a w jej skład zawsze wchodzi naturalny lub syntetyczny gips o bardzo drobnej granulacji. Wybór rodzaju gipsu użytego do produkcji ma znaczenie w wypadku przygotowywania gładzi pod malowanie na jasne kolory, gdyż kolor gładzi z gipsem naturalnym jest bielszy oraz od rodzaju pomieszczenia, na którego płaszczyznach będzie użyta. Np. na sufit w salonie zaleca się gładź z gipsem naturalnym, ale na ściany w przedpokoju już z gipsem syntetycznym, gdyż taka gładź jest bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne.

Gładź gipsowa sprzedawana jest zazwyczaj w workach, jako sypki proszek, który należy rozprowadzić z wodą. Inny rodzaj, to gładź już o konsystencji gotowej do położenia na powierzchnię, która w handlu jest oferowana w różnej wielkości wiaderkach. Do nowoczesnych gładzi gipsowych dodaje się coraz częściej różne nowoczesne materiały, np. wypełniacze mikrocząsteczkowe, które jeszcze bardziej podnoszą skalę krycia gładzi.

Gdzie stosowane są gładzie gipsowe

Gładź gipsowa stosowana jest najczęściej na tynki cementowo-wapienne i na płyty gipsowo-kartonowe, ale nie ogranicza się wyłącznie do nich. Sprawdzi się doskonale na powierzchniach cementowych, czy gipsowych a także bezpośrednio na betonie, czy nawet ceramice. Ważne, aby była używana na powierzchniach oczyszczonych, gdyż jest to ostateczna zaprawka powierzchni przygotowywanej pod malowanie lub tapetowanie.

Nie należy natomiast kłaść gładzi bezpośrednio na beton komórkowy, gdyż jego perforowana powierzchnia powinna być przedtem pokryta innym materiałem, np. tynkiem cementowo-wapiennym lub gipsowym.

Jak kłaść gładź gipsową?

Dla położenia gładzi gipsowej w domu lub mieszkaniu nie ma potrzeby wynajmowania fachowca, chociaż tak będzie niewątpliwie najrozsądniej. Można samodzielne położyć gładź, ale trzeba sobie zdawać sprawę z tego, że tylko kilkukrotne pokrywanie ścian jest już niestety bardzo pracochłonne, a do tego dochodzi jeszcze uciążliwe szlifowanie powierzchni. Jeżeli już jednak podejmujemy taką decyzję, zadbajmy o precyzję wykonania, gdyż przy oświetlenie, a szczególnie intensywnym, będą widoczne później wszystkie niedociągnięcia.

Żeby praca została wykonana solidnie, należy ją rozpocząć od starannego przygotowania podłoża.

Oczyszczamy powierzchnię nie tylko z brudu, tłustych plam, kurzu i pyłu, ale także ze starych farb; należy również zniwelować wszystkie większe nierówności poprzez wypełnienie ich gipsem szpachlowym – następnie należy powierzchnię starannie zagruntować. Warto poświęcić więcej uwagi wszystkim narożom zewnętrznym ścian, kolumn, okien i drzwi aluminiowymi narożnikami, które ochronią przed uszkodzeniami mechanicznymi podczas codziennego użytkowania pomieszczenia. Przed położeniem pierwszej warstwy gładzi należy również zaplanować położenie gniazdek elektrycznych, puszek i kontaktów, przygotować otwory, a także zabezpieczyć końcówki przewodów elektrycznych.

Gładź na powierzchnię

Najczęściej nakładamy dwie, czasem trzy warstwy gładzi gipsowej. Jako, że w sprzedaży mamy zarówno tradycyjną sypką jak i już rozdrobnioną gotową gładź, dla niedoświadczonych polecamy tę drugą. W wypadku wyboru konsystencji sypkiej, na opakowaniu znajdziemy proporcje gipsu i wody potrzebne do uzyskania pożądanej masy. Jednorodną mieszaninę bez grudek uzyskamy, używając wiertarki zaopatrzonej w mieszadło do gipsu. Trzeba pamiętać, aby po wyrobieniu porcji starannie wyczyścić wiadro z pozostałości masy, co zapobiegnie jej szybszemu wiązaniu.

Pierwsza warstwa, tzw. wyrównawcza nakładana jest za pomocą długich pac 40-60 cm, co skraca czas pracy. Nakładamy masę i przesuwamy ją od dołu do góry, a wyrównujemy półkolistymi ruchami. Kolejna nakładana warstwa powinna być już cieńsza od poprzedniej, a jej nałożenie  koniecznie poprzedzone szlifowaniem nierówności. Można to zrobić papierem ściernym, pacą z siatką do szlifowania albo szlifierką z pochłaniaczem pyłu. Przy szlifowaniu zalecana jest maska przeciwpyłowa i okulary ochronne.

Pomiędzy warstwami gładzi nie stosujemy gruntu, tym pokrywamy powierzchnię dopiero przed ewentualnym malowaniem.

Każdą z warstw po wyschnięciu należy zeszlifować do uzyskania gładkiej powierzchni, przy czym pierwsza warstwa nie musi być zeszlifowana idealnie, a jedynie wystarczy pozbyć się wypukłości – wklęsłości wypełni warstwa kolejna.

W celu uniknięcia przeoczenia drobnych niedoskonałości, należy pomieszczenie dobrze oświetlić. Najlepsze jest ustawienie oświetlenia pod kątem ostrym do szlifowanej powierzchnię, co sprawia, że nierówności będą tworzyły cienie.